Tekst: Esther Romeijn-van der Lee,
hertaald door Anton van der Lee (Loons)
Foto: Dhivakaran S (Pexels.com)

Es ge’t efkes nie meêr ziet
en dan bewust of ondurdaacht
bij zùrge of bij groôt verdriet
M’ne naom aonroept meej alle maacht
dan gò jouw hulproep noôt verloore:
Ik ben vur jou vannaacht geboore.

Es ge nie aaltij ’t goeie kíést
of van de weg geròkt
en meêr en meêr oew dóél verlíést,
wed oe onzeeker mòkt:
Ik laai jou tòch wir nòr behoore,
M’n kèènd, Ik ben vur jou geboore.

Ik wil ’n licht zèèn op oew baon,
de laamp op al oew weege,
dus roept en waor ge ok zult gaon
ge komt Men aaltij teege.
Gij bent spisjaol en ùtverkoore,
Ik ben vannaacht vur jou geboore.