Tekst: Anton van der Lee (Loons)
Illustratie: Gerard Pelders; foto: Anton van der Lee

Es archeoloog heb ik lange tèèd ’nen heekel gehad òn lui die meej ’ne metaoldeetekter de ekkers afstrèùne, mer dè veraanderde meteên toen ik meej Gerard Pelders ùt Drúúne te maoke kreeg. Vur dieje tèèd zaag ik ze aaltij es ’n gevaor vur de archeologie: stiekeme schatzúúkers die gin vonste melde om d’r veldjes gehèèm te haauwe. Gerard was himmaol aanders: dè was ok ’nen echten ammateurarcheoloog.

D’n irste keêr dè’k bij ’m kwaam, zaag ik in z’n vitrine ’n bronze mondharpke ligge, zooès ik ’r zelf oôt eên in Empel ha gevonde. Gerard hag ’t vur ’ne kram versleete. ’t Kwaam van ’n plek in d’n Elshout waor vierhonderd-en-feftig jaor geleeje ’n klôster ha gestaon. Vroeger líép oover die twee pôtjes ’n staole penneke dè òn ’t end haoks afboog, mer dè ding ontbraak. Ge kont zo’n mondharp in d’n hoek van oewe mond steeke, meej oewe vinger ’t end van ’t pinneke laote trille en dur dan harder of zachter te blaoze mòkten ’t meziek.

Ik raoide Gerarte aon ’n stukske d’r oover te schrèève in ’t heemkundeblad, mer hij ha liever dè ik ’t deej omdè’k ’r meêr van afwies. Zoo gebeurde en ik zetten ’r zenne naom onder. Dè ha onverwaachte gevòlge…

In tweej-en-niggentig belde Gerard men in paniek op. ’ne Zeekere Fons Bakx ùt Middelburg hag ’t in z’ne kop gehòld om meej Kooniginnendag ’nen heêlen dag ’n raadioo-ùtzending te waoge òn mondharpe en nou kwaam-ie hum oover z’ne vonst intervjoewe. Hij moes ’m op ’t stasjon in Den Bosch afhaole. Ik zeg: “Nie paniekeere, zegge de Belge; belt men mer op es-ie d’r is en dan kom ik aachtermekaare om oe te helpe.”

Gerard naam ’t zeekere vur ’t onzeekere en kwaam rechtstreeks nòr men toe meej z’ne gaast. ’t Intervjoe wier ’ne wedloôp meej hindernisse. Bakx strèùkelde drie keêre oover ’t woord ‘metaaldetector’ en dan moes ’t wir van vurren af aon opnieuw. En toen ’t dan wél góéd gong zaat oons Betty aachter in de kaomer ’n appeltje te eete en die gevuulige apperetuur naam dè meej op. Wir opnieuw! D’r wiere teslòtte zeuven-en-twintig menuute opgenoome, waorvan twintig meej men. Daor wieren ’r ùtèèndelijk mer zeuve van ùtgezonde, want Bakx ha veul te veul matteriaol…

Vur daank stuurde Fons oons allebaaj ’n ceejdeej meej ’t heêle intervjoe, vur ’t ooverige gevuld meej moôie meziek van z’n Middelburgs Mondharp Trio.