Tekst: Anton van der Lee (Loons)
Illustratie: Frans Oosterwaal

Vroeger was ’t heêl normaol es iemand in hekse geleûfde. Ik heûr m’n vaoder (1894-1975) nóg vertelle oover diejen boer waorvan ’t pèèrd heêl dikkels ’s naachts himmaol bezweêt en ongedùùrig op stal ston. Op ‘ne keêr kwaam-ie daorbij ùtloôpe en hij zaag toen ’n zwarte kat in de stal. Hij goôiden ‘r ‘ne riek nòrtoe en ròkte ze zoo mer ternaauwernoôd. ‘Mer de vòlgenden dag liép de bùùrvrouw wel meej ‘ne groôte kreêuw oover d’r gezicht!’

Op ’t Kraonven heej in de vurrige eêuw nog ’n echte heks gewoônd op d’n hoek van de Padèkker. Hoe ze werkelijk hiette wies niemand; ze was ooveral bekend es ’t Líégkatje. Begien neegentiende eêuw woônde ze nog in Bòrk, mer daor ha-se’t zoo begaoid dè ze d’r weggejaogen ies, want dè meens ha nogal wè gemèène streeke vèèl. Ze zette zoo mer de tram nòr Wolluk stil es ze daor zin in hai en de machinist kon ‘r dan vurloôpig gin beweeging meêr in krèège. En es iemand vur z’n huis schoôn theejblomme ha staon dan veraanderde zij die in distels of doorenstrèùke. De Bòrkse meense konne d’r wel schíéte. Vural de boere waare op heur gebeete, want es ze daor meej ’n kar hoôi ùt de pòlder bij d’r hùske vurbij won, dan bleef d’r pèèrd stokstèèf staon en was mi gin end hout meêr vurèùt te krèège. D’n ùt Bòrk afkomstige schrèèver J.W. van Hisbeên hig ’t ammaol beschreeve in z’ne sociaole roman “Rooien Bart” (1963).

Dòrnao dook ’t Liégkatje op in ’t gehucht d’n Efteling bij Ketsheuvel, dè nou himmaol verdweene ies. D’r woônde mer vèèf femilies: Akkermaans, Versteege, Klaos de Noôi, Breekelmaans en Van de Ven. Ok daor hi-se’t nie lang ùt kunne haauwe en zoo belaandde ze dan ùtèèndelijk op ’t Kraonven. D’r kròtje was zoo mer gebouwd van leêmsteêntjes en ’t was èègelijk nog te wèèrdeloôs om onderstenboove te douwe. Naoderhaand hi-t’r Mertíén de Kooning (van Broekhoove) nog ’n schof in gezeete en toen die nòr ’t Bèèrgend verhuisde is ’t gesloôpt.

’t Zie-t‘r nòr èùt dè ’t Líégkatje op ’t Kraonven gin gekke streeke meêr heej ùtgehaold. Ik heb daor teminste noôt iets van geheûrd. Hi-se meschien d’r lèève gebeeterd? Dè lekt me onwarschèènlijk, mer wie wit vèène we ze nog ‘s trug in d’n heemel, want ze was zoo slèècht dè de duuvel ze nie ins wo hebbe…